Kotki

Koty. Niby zwykłe zwierzęta, a jednak... coś tu nie gra.
Przecież one nie mogą być zwyczajne. Pomyśl tylko: ich zwinność, ich hipnotyzujące oczy, ich zdolność do bycia w każdym miejscu domu jednocześnie.
Czy naprawdę wiesz, z kim dzielisz mieszkanie?
Sprawdźmy to!

1. Kot — istota międzywymiarowa?

Według niektórych niesprawdzonych źródeł, koty posiadają zdolność przenikania między wymiarami.
Jak inaczej wytłumaczyć fakt, że przed chwilą był w salonie, a teraz siedzi już na Twoim łóżku... patrząc się w ścianę... przez pięć minut?
Możliwe, że Twój kot obserwuje coś, czego ludzkie oko nie widzi.
Możliwe, że pilnuje, żeby żadne międzywymiarowe potwory nie wpełzły do Twojego domu.
Możliwe, że... sam jest międzywymiarowym agentem.

2. Koty jako miniaturowe stacje szpiegowskie

Pewna internetowa teoria głosi, że wszystkie koty zostały stworzone jako naturalne urządzenia szpiegowskie.
Ich zadanie? Zbieranie danych o ludziach: ich zwyczajach, słabościach i... umiejętności otwierania puszek z karmą.
Ich oczy są jak superczułe kamery, a mruczenie może być ukrytą formą komunikacji z bazą główną.
Brzmi absurdalnie?
A teraz przypomnij sobie, jak kot patrzy na Ciebie, kiedy mówisz coś głupiego.
Tak, dokładnie. On wszystko rejestruje.

3. Koty jako władcy ludzkości

Prawdziwi znawcy wiedzą: koty nie są zwierzętami domowymi.
To ludzie są sługami kotów.
My kupujemy jedzenie, my sprzątamy kuwety, my ustawiamy się tak, żeby kot miał wygodnie.
Gdyby koty miały kciuki, dawno już przejęłyby kontrolę nad światem w sposób oficjalny.
Na szczęście (dla nas) są zbyt zajęte drzemkami.

4. Mruczenie — czy to naprawdę relaks?

Wszyscy mówią, że koty mruczą z zadowolenia.
Ale co jeśli mruczenie to w rzeczywistości kocie zaklęcie?
Albo forma energetycznego resetu, podczas którego kot synchronizuje swoją wibrację z... wszechświatem?
Brzmi dziwnie? A jednak naukowcy wciąż do końca nie wiedzą, dlaczego i jak koty mruczą.
Przypadek? Nie sądzę.

5. Stało-ciekły stan skupienia kota

Jeśli kiedykolwiek widziałeś kota przeciskającego się przez mikroskopijną szparę w płocie, wiesz, że fizyka przestaje mieć sens, gdy w grę wchodzi kot.
W środowiskach naukowych mówi się wręcz o stało-ciekłym stanie skupienia kota.
Kiedy tego potrzebuje, kot potrafi zachować się jak płyn: dostosować do kształtu pojemnika, prześlizgnąć przez najmniejszą szczelinę, rozlać się na kanapie jak wielka kałuża futra.
Kiedy indziej — zamienia się w sztywną, nieprzeniknioną bryłę.
Czy to manipulacja gęstością ciała? Czy to zaawansowana kontrola molekularna?
Tego nikt nie wie. Ale wszyscy, którzy mają kota, wiedzą jedno: tam, gdzie zmieści się głowa, zmieści się cały kot.

Podsumowanie

Czym jest kot?

Trochę zwierzęciem.
Trochę agentem międzywymiarowym.
Trochę nieodkrytą formą wyższej inteligencji.
I prawdopodobnie eksperymentem fizycznym, którego jeszcze nie rozumiemy.